Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

"ΑΡΙΣΤΕΡΟΦΡΟΣΥΝΗ"


Βρισκόμαστε στα τέλη Νοεμβρίου του έτους του κορονοϊού, του 2020. Η Ελλάδα, όπως και όλα τα κράτη της υφηλίου, βρίσκεται στην κορύφωση μιας πρωτόγνωρης επιδημίας, που θερίζει ανθρώπινες ζωές αδιακρίτως ηλικίας. Άρχοντες και Αρχόμενοι προσπαθούν με κάθε γνωστικό μέτρο να αντιμετωπίσουν τον ύπουλο και πολύ επικίνδυνο αυτό εχθρό της ανθρωπότητας, την πανδημία του κορονοϊού. Όμως η Ελλάδα, έχει την ατυχία στο μήνα Νοέμβριο να περιλαμβάνεται και η επέτειος του Πολυτεχνείου στο μέσο του μηνός, που τιμάται (υποτίθεται), η προσπάθεια των φοιτητών το 1973 να ανατρέψει την πολιτική μεταβατική κυβέρνησης του Σπύρου Μαρκεζίνη, που είχε ορισθεί από τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, για να οδηγήσει τη χώρα σε ελεύθερες εκλογές τον Μάρτιο του 1974, δηλαδή σε 3-4 μήνες. Το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας των φοιτητών του Νοεμβρίου του 1973 είναι γνωστό και δεν χρειάζεται να αναλυθεί περισσότερο. Αντί για τον χρονικά προσδιορισμένο εκδημοκρατισμό, μετά από την εξάχρονη δικτατορία Παπαδοπούλου, οδήγησε στη δικτατορία Ιωαννίδη με τα γνωστά αποτελέσματα. Δηλαδή, στην ουσία, το Πολυτεχνείο μπορεί να θεωρηθεί η απαρχή της δρομολογήσεως των δεινών που ακολούθησαν.

Δεν είναι στην πρόθεσή μας να αναλύσουμε και να κριτικάρουμε την εξεγερτική αυτή προσπάθεια των φοιτητών το Νοέμβριο του 1973, αλλ' απλώς να αναφέρουμε το αντικείμενο του εορτασμού του Πολυτεχνείου.

Αυτό το γεγονός του Πολυτεχνείου, έλαβε μετά τη μεταπολίτευση του 1974 διαστάσεις μυθολογικές. Έγινε σύνθημα, έγινε αφίσα, έγινε μπρελόκ, έγινε ιδανικό. Μπήκε στα σχολεία και στα νηπιαγωγεία, ακόμη και στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Διδάχθηκε στα Πανεπιστήμια, καπελώθηκε από την Αριστερά και απετέλεσε τη γενέθλια ημέρα της Αριστεροφροσύνης, με κυριότερο εκφραστή το Κ.Κ.Ε., που δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Μάταια προσπάθησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο "εθνάρχης" να καταστήσει την επέτειο αυτή του Πολυτεχνείου πανεθνική γιορτή, όπως πάντοτε προσπαθούν όλες οι κεντροδεξιές κυβερνήσεις να επιτύχουν με επικεφαλής τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το Πολυτεχνείο έγινε αποκλειστική γιορτή της Αριστεροφροσύνης.

Εφέτος, όμως, στο έτος του κορονοϊού, που η επέτειος του εορτασμού του Πολυτεχνείου συνέπεσε με την κορύφωση της πανδημίας η Βουλή των Ελλήνων αποφάσισε με τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις στη Νομοθετική αυτή εξουσία της Δημοκρατίας, να νομοθετήσει την απαγόρευση των συγκεντρώσεων και των πορειών που πραγματοποιούνται κατ' έτος στον εορτασμό αυτής της επετείου, λόγω της ανάγκης προστασίας του πληθυσμού από την ανεξέλεγκτη πορεία της πανδημίας.

Τα πολιτικά κόμματα της Βουλής, αλλά και άλλα εκτός Βουλής, όσα είναι μπολιασμένα με μεγαλύτερη ή μικρότερη δόση Αριστεροφροσύνης, εξανέστησαν και με σημαιοφόρο το Κ.Κ.Ε., τα ζυγά (2ο, 4ο και 6ο) σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματα της Βουλής δήλωσαν ότι δεν θα υπακούσουν στην απαγόρευση των συγκεντρώσεων και των πορειών, διότι θεωρούν "ιεροσυλία" να στερηθούν έστω και κατ' ελάχιστο ποσοστό των ατομικών τους ελευθεριών, λόγω ανωτέρας ανάγκης προστασίας της ζωής των πολιτών.

Κι ενώ απεγνωσμένα οι υπεύθυνοι Γιατροί και Λοιμωξιολόγοι, εκλιπαρούσαν για την τήρηση των απαγορεύσεων των συγκεντρώσεων και των πορειών, θεωρώντας ότι η μη τήρηση αυτών των απαγορεύσεων αποτελεί "εγκληματική ενέργεια" κατά της προστασίας της υγείας του πληθυσμού, αυτά τα πολιτικά κόμματα και οργανώσεις, συναγωνίζονταν στο ποιο απ' όλα θα επιδείξει μεγαλύτερη Αριστεροφροσύνη, αγνοώντας τους πάντες, ακόμη και τους νόμους.

Οι Τηλεπαρουσιαστές και οι Δημοσιογράφοι, των πρωινάδικων κυρίως, τις παραμονές της επετείου, ρωτούσαν απεγνωσμένα τους εκπροσώπους των Σωμάτων Ασφαλείας, που είχαν προσκεκλημένους, αν θα συλλάβουν βουλευτές των κομμάτων που θα επιχειρήσουν να παραβούν το νόμο και να τεθούν επικεφαλής συγκεντρώσεων και πορειών, μήπως και αποσπάσουν κάποια θετική απάντηση, οπότε αντιλαμβάνεται κάποιος το τι θα επακολουθούσε. Και οι δύστυχοι εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας απαντούσαν ότι θα προσπαθούσαν με διαπραγματεύσεις ειδικών διαπραγματευτών να πείσουν τους παρανομούντες να μην πραγματοποιήσουν την παρανομία. Αλλ' η απάντηση των εκπροσώπων των Αστυνομικών Αρχών στους ερωτώντες Δημοσιογράφους θα έπρεπε να είναι ότι είναι αδιανόητο, Βουλευτές του Κοινοβουλίου που νομοθετούν, να παραβαίνουν εσκεμμένα οι ίδιοι τους νόμους, καλυπτόμενοι από τη βουλευτική ασυλία. Γιατί τότε θα αποδείκνυαν ότι καταργούν στην πράξη, κάθε έννοια δημοκρατίας και δεν σέβονται τη βασική της αρχή, την αρχή της πλειοψηφίας.

Αυτά συνέβαιναν τις παραμονές της επετείου της Αριστεροφροσύνης. Την ημέρα όμως της επετείου, 17 Νοεμβρίου και συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν και απόπειρες πολυπληθών πορειών με την καθοδήγηση των πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων Αριστεροφρόνων, έγιναν.

Η Αριστεροφροσύνη επιβλήθηκε και πάλι και οι προσαγωγές και οι συλλήψεις, έχουν γίνει ρουτίνα άνευ ουσίας, αφού η Αριστεροφροσύνη τελεί σε μια ιδιότυπη ασυλία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που προέβαλε ο πρώην βουλευτής των ΑΝΕΛ Δημήτρης Καμμένος σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του "ΣΚΑΪ" με παρουσιαστές τους Δημήτρη Οικονόμου και Μαρία Αναστασοπούλου. Όταν του δόθηκε ο λόγος να σχολιάσει τα γεγονότα, παρουσίασε μια εφημερίδα διπλωμένη κατά τρόπο που να προβάλλεται ολόκληρος ο τίτλος της και ήταν "ο Ριζοσπάστης" το κομματικό όργανο του Κ.Κ.Ε. και είπε: "Εγώ έχω τοποθετήσει στο εσωτερικό του "παρμπρίζ" του αυτοκινήτου μου αυτή την εφημερίδα, όπως είναι διπλωμένη για να είναι εμφανής από παντού ο τίτλος της και έχω εξασφαλίσει την ασυλία μου. Κανένα όργανο της τάξεως δεν με σταματά και κανείς δεν με ελέγχει". Αυτό το γεγονός έκανε τρομερή εντύπωση και έφερε σε μεγάλη αμηχανία τους παρουσιαστές.

Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα.

Ακόμη μια επιβεβαίωση αυτής της αλήθειας είναι το γεγονός ότι αμέσως μόλις προβλήθηκε το βίντεο με τη γιορτή των γενεθλίων του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, επενέβη ο Εισαγγελέας και διέταξε προκαταρκτική εξέταση. Όταν όμως προβλήθηκε το βίντεο με τον κ. Πολάκη, ουδείς Εισαγγελέας επενέβη, αν και διαπράχθηκε ακριβώς η ίδια παρανομία. Δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Η Αριστεροφροσύνη κυριαρχεί και απολαμβάνει ειδικής ασυλίας, οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν εκλέγεται. Μπαίνει όμως ο Δεκέμβριος και ο Θεός να βάλει το χέρι του, γιατί τα Δεκεμβριανά δεν είναι πολύ μακρινά.

 

Τάσος Συμιγδαλάς

Εκδότης Ήλεκτρον

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020

'' Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ''

Οι πρόσφατες εκλογές στις ΗΠΑ για την ανάδειξη νέου Προέδρου, διεξήχθησαν σε υπέρμετρα πολωτικό κλίμα και οι αμφισβητήσεις, ως προς το αποτέλεσμα, έδωσαν αφορμή όχι μόνο σε δυσμενή σχόλια από τα διεθνή μέσα μαζικής επικοινωνίας για τη μεγάλη καθυστέρηση εκδόσεως των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας (που ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες δεν παρατηρείται), αλλά δημιούργησαν ένα πολύ επικίνδυνο διχαστικό αποτέλεσμα για τις κραταιές "Ηνωμένες Πολιτείες", οι οποίες αποτελούσαν την κυρίαρχη δύναμη στον Πλανήτη και το πρότυπο πολλών χωρών.

Έχασαν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όχι μόνο την αίγλη και το κύρος τους από τον τρόπο που διεξήχθησαν αυτές οι προεδρικές εκλογές, αλλά έχασαν το επίθετο της ονομασίας τους, το "Ηνωμένες" γιατί το σύστημα το εκλογικό που έχει επιλέξει αυτή η μεγάλη χώρα με τις τεράστιες τεχνολογικές εξελίξεις, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει το αδιάβλητο των προεδρικών εκλογών. Και η χώρα βρέθηκε άκρως διχασμένη και πολλαπλώς αποδυναμωμένη.

Αυτή την ώρα, θυμίζουν οι ΗΠΑ, τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, λίγο  πριν καταληφθεί η πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας, η Κωνσταντινούπολη, από τους Φράγκους το 1204, με την 4η Σταυροφορία, όταν η Αυτοκρατορία είχε καταρρεύσει. Θυμίζουν οι ΗΠΑ έναν γερασμένο γίγαντα, που αναζητά τόπο για να πεθάνει.

Η Ευρώπη, πρέπει, επιτέλους, να κινητοποιήσει τα αντανακλαστικά της το συντομότερο δυνατό και να κατανοήσει ότι ήλθε η ώρα της να παίξει τον ρόλο της στην ιστορία.

Μικροσυμφέροντα των κρατών-μελών της πρέπει άμεσα να παραμερισθούν και η Ευρώπη, ως ενιαία δύναμη, να υψώσει το ανάστημά της και να καταλάβει τη θέση που δικαιωματικά της ανήκει, της κυρίαρχης δύναμης στον Πλανήτη. Λέμε ότι δικαιωματικά της ανήκει αυτή η θέση, γιατί και ιστορικά και πολιτισμικά και τεχνολογικά και ανθρωπιστικά και από πλευράς υλικής ισχύος, υπερέχει όλων. Αυτή γέννησε, με πρώτο γεννήτορα την Ελλάδα, όλες εκείνες τις ηθικές αξίες που διαφεντεύουν τη ζωή των ανθρώπων και των λαών και δημιουργούν την ιστορική σπονδύλωση του κόσμου. Στην Ευρώπη αναζητά ο κόσμος την πρόοδο και την ευημερία του. Κάποτε αυτόν τον ρόλο τον έπαιζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μετά τον πόλεμο Βορείων και Νοτίων. Σήμερα, με τις τελευταίες προεδρικές εκλογές, το χάσμα στην αμερικανική κοινωνία έγινε αγεφύρωτο και θα περάσουν πολλά χρόνια για να ξαναγίνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματικά Ηνωμένες. Τώρα μόνο κατ' όνομα είναι "Ηνωμένες". Ένας καινούργιος διχασμός ξαναγεννήθηκε στην Αμερική και η αμερικανική κοινωνία θα αργήσει πολύ να ξαναβρεί την περπατησιά της, για να ηγεμονεύσει τον κόσμο.

Η Ευρώπη έχει υποχρέωση, απέναντι στην ιστορία, να αναλάβει αυτό το ρόλο της ηγέτιδας δύναμης και να οδηγήσει τον πλανήτη στην πρόοδο και την ευημερία.

Και για να γίνει αυτό, πρέπει η Ευρώπη να κατανοήσει αυτή την ανάγκη του κόσμου και να επιβάλει την ένωση των κρατών της, όχι μόνο οικονομικά, αλλά πολιτικά και ακόμη περισσότερο στρατιωτικά.

Το ΝΑΤΟ έχει ήδη εκπέσει του σκοπού για τον οποίο δημιουργήθηκε. Νέα δεδομένα δημιουργούνται, που αν έγκαιρα δεν ληφθούν υπ' όψη, οι συνέπειές τους θα διογκωθούν με ανεξέλεγκτα αποτελέσματα. Ένας θρησκευτικός πόλεμος προβάλλει στον ορίζοντα, που άφρονες ηγέτες προσπαθούν να εργαλειοποιήσουν για να ικανοποιήσουν προσωπικές τους φιλοδοξίες για να μείνουν στην ιστορία, έστω και καταστρέφοντας, όπως ο Ηρόστρατος από την Έφεσο, που πυρπόλησε το 356 π.Χ. τον περίφημο ναό της Εφεσίας Αρτέμιδας για να μείνει ονομαστός στην ιστορία.

Αυτή την προοπτική του θρησκευτικού πολέμου, οφείλει άμεσα η Ευρώπη να αντιμετωπίσει, παραβλέποντας μικροδιαφορές και μικροσυμφέροντα των κρατών-μελών της και τα ηγετικά κράτη της να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία ενιαίου μετώπου αντιμετώπισης του διαφαινομένου αυτού κινδύνου, επιβάλλοντας την άμεση κινητοποίησή της με τα δικά της μέσα και τη δική της ισχύ πολιτική και στρατιωτική.

Η ώρα της Ευρώπης είναι τώρα. Αν τώρα δεν εκμεταλλευθεί η Ευρώπη την ευκαιρία, που η αλλοπρόσαλλη πολιτική του απερχομένου Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δημιούργησε, με το να θεωρήσει εχθρό του την Ενωμένη Ευρώπη, προσπαθώντας να τη διαλύσει, δεν θα κατορθώσει ποτέ να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων που οι διεθνείς συνθήκες επιβάλλουν. Και τούτο, γιατί κάποια άλλη ανερχόμενη δύναμη θα αναλάβει αυτό το ρόλο, που δικαιωματικά ανήκει στην Ευρώπη.

Και αυτή η δύναμη δεν είναι η Τουρκία, που γιγαντώνεται στη φαντασία του σημερινού ηγέτης της Ερντογάν. Γιατί δεν αρκεί η φαντασίωση ενός ηγέτη για την πραγματοποίηση των επιδιώξεών του. Άλλη δύναμη, ανατολικότερα της Τουρκίας, που με ένα πειθαρχημένο πολυπληθή λαό με παράδοση αιώνων στον πολιτισμό και τη δημιουργία, προβάλλει διεκδικήτρια της παγκόσμιας ηγεμονίας.

Και αν η Ενωμένη Ευρώπη δεν αντιληφθεί τώρα την ευκαιρία της να παίξει κυρίαρχο ρόλο στα νέα δεδομένα που δημιουργούνται, πολύ σύντομα θα αυτοδιαλυθεί και θα καταστεί εύκολη λεία για όποιους επίδοξους διεκδικητές της εξουσίας.

Τάσος Συμιγδαλάς

Εκδότης Ήλεκτρον

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

''ΚΑΘΗΚΟΝ Η ΕΝΟΤΗΣ''



Από την λεγομένη μεταπολίτευση, που  ήρχισε το 1974 εξεκίνησε μία συστηματική εκθεμελίωση των αξιών του Ελληνισμού, από τους εγκαθέτους πολιτικάντηδες του πλουτοδημοκρατικού κατεστημένου.

Ο Πατριωτισμός, ο Χριστιανισμός, η Οικογένεια και τα Eθνικά Iδανικά καθημερινώς υφίστανται την διαβρωτική τακτική εκ μέρους των νεοκομμουνιστών και εθνομηδενιστών της προδοτικής αριστεράς.

Οι ξενοκίνητοι εξουσιασταί κατώρθωσαν να διαλύσουν οικονομικώς την Ελλάδα καθόσον η οικονομική εξάρτησις οδηγεί μοιραίως εις πολιτικήν εξάρτησιν, όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερον, που κατήντησαν την Ελλάδα ανίκανον η ιδία να διεκδικήση την ανεξαρτησίαν και κυρίως την τιμήν της, αλλά ικετεύουσα επικαλείται το διεθνές δίκαιο, την Ενωμένη Ευρώπη, το δίκαιον της θαλάσσης, τον ΟΗΕ κ.τ.λ. Προφανώς με την εσκεμμένη παραμέληση των εξοπλισμών, δεν έχομεν ισχυρόν Στρατόν κι’ έτσι εγίναμε περίγελως των τουρκοχοίρων που μας προκαλούν συνεχώς, μας προσβάλλουν κι’ εμείς καταγγέλλομεν την τουρκική  παραβατικότητα, που οφείλεται στην δική μας ένοχον πολεμικήν αδυναμίαν.

Ο τουρκόχοιρος στο Αιγαίο, στη Θράκη, στην Κύπρο μας ταπεινώνει συνεχώς, Προκλητικώς μετατρέπει την Αγία Σοφίαν εις τζαμί, τουρκοχοιρικό πλοίο το ονομάζει «Θράκη», παραβιάζει καθημερινώς τον εναέριον και θαλάσσιον χώρον μας, μας λοιδορεί « είμαστε γίγας και είστε μυΐγα», «μη τολμήσετε να δοκιμάσετε τη δύναμί σας» κ.τ.λ. και οι ψοφοδεείς πολιτικάντηδες που επώλησαν την Μακεδονία στας πράξεις υπερηφανείας των τουρκοχοίρων απαντoύν με λεκτικάς διαμαρτυρίας (κλαψουρίσματα) με αυστηρά μηνύματα (κενολογίαι) και υπό τα κρυφομειδιάματα των Ευρωπαίων καυχώμεθα δια την διπλωματικήν απομόνωσιν της Τουρκίας, που είναι ψεύδος.

Ακόμη και οι Τσάμηδες διεκδικούν εδάφη από την Ελλάδα. Τόσον εξέπεσε η Χώρα μας.

Η πραγματική κατάστασις στην Πατρίδα μας είναι: στο εσωτερικό χάνεται η φυλή μας από την μαζική εισβολή των ξένων και από το εξωτερικό απειλείται η ύπαρξις της Ελλάδος από τουρκοχοίρους και λοιπούς γειτονικούς άρπαγας. Κι’ εδώ οι εθνοπροδόται εξουσιασταί ασχολούνται με τον ρατσισμό, αντισημιτισμό, ομοφυλοφίλους, ΜΚΟ, υιοθετηθέντας λαθρομετανάστας, ανθρώπινα δικαιώματα, φιλειρηνισμό, κλιματική αλλαγή και με ότι άλλο επινοεί ο κάθε αυνάν.

Με μαθηματική ακρίβεια, νομοτελειακώς η Ελλάς οδηγείται μοιραίως στην καταστροφή ως Έθνος, ως Κράτος, ως Φυλή. Ερωτώ: υπάρχει περίπτωσις αναστροφής, από τον ολέθριο κατήφορο;  απαντώ: εδώ που εφθάσαμε όχι. Εκτός και αν ο καλός Θεός της Ελλάδος δεν μας έχει εγκαταλείψει και στείλει τον Άνδρα, που χρειάζεται, που έχει ζωτική ανάγκη το Έθνος.

Όμως εμείς οι γνήσιοι Έλληνες δεν πρέπει να μένωμεν αδρανείς. Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Εμείς οι εθνικισταί, που στο πρόσφατο παρελθόν τσακίσαμε  τους μπολσεβίκους πρέπει να αποφασίσωμεν να αγωνισθώμεν. Είμεθα το 90% του Λαού, όπως το 90% και πλέον είμεθα Χριστιανοί. Η εθνική λαϊκή μάζα, υπάρχει και ανησυχεί, Οι επικεφαλής της δεν μπορούν να την οργανώσουν. Εμέτρησα 72 εθνικάς οργανώσεις, κόμματα, κινήσεις κ.τ.λ. εις ολόκληρον την Ελλάδα, που ο καθείς είναι μεμονωμένος και αρνείται να ενωθούν όλοι μαζί. Διατί; αρχομανία; ματαιοδοξία; πολιτική μυωπία; οτιδήποτε θέλετε. Το γεγονός είναι ότι ο εθνικός χώρος είναι αποκλειστικώς πολυδιασπαμένος. Και αυτό ζημιώνει πρωτίστως την Πατρίδα, υπέρ της οποίας ισχυρίζονται, ότι αγωνίζονται. Δίχως ενότητα όμως ο αγών είναι καταδικασμένος εις αποτυχίαν. Όλοι γνωρίζουν ότι «η ισχύς εν τη ενώσει». Δεν ενούνται; συνεπώς θα παραμένουν ανίσχυροι και το θλιβερόν είναι, ότι εξ αιτίας των ζημιώνουν την Ελλάδα αδικαιολογήτως.

Η λογική δεικνύει  τον δρόμο της ενότητος. Όλαι αι κινήσεις, τα κόμματα, αι οργνώσεις κ.τ.λ. του εθνικού χώρου πρέπει να ενωθούν και να κατέλθουν στας προσεχείς εκλογάς. Ας ενωθούν και ας είναι όλοι τους αρχηγοί, ας ενωθούν και ας διατηρήσουν την οργανωτικήν αυτοτέλειάν των, ας ενωθούν δια να λάβουν μέρος στας εκλογάς. Και μετά ως χωρίσουν.

Όταν πρόκειται δια την Ελλάδα οι μικροεγωϊσμοί πρέπει να παραμερισθούν. Αν θέλουν να δικαιωθή ο εθνικσιμός επιβάλλεται να γίνουν τρία πράγματα. Πρώτον ενότης, δεύτερον ενότης και τρίτον ενότης. Αλλοιώς δεν είναι εθνικισταί, αλλά ψευτοεθνικισταί.

Εν τέλει προτείνω στον κ. Γ. Καρατζαφέρη, στον κ. Κ. Βελόπουλο, στον Ευρωβουλευτήν κ. Ι. Λαγό κι’ ακόμη στον κ. Σ. Χίον, στον κ. Γ. Μιχαλόπουλον να απευθύνουν έκκλησιν στους εκπροσώπους του χώρου, να γίνη μία συνάντησις να συσταθή μία επιτροπή συνενώσεως των πατριωτών.

Ο εθνικιστικός-πατριωτικός κόσμος έχει πολιτική εκπροσώπηση στην βουλή και στην Ευρωβουλή, έχει δύο καθημερινάς εφημερίδας και μία εβδομαδιαίαν, έχει παραρτήματα ή γραφεία εις ολόκληρον την Ελλάδα. Ξυπνήστε, από μόνοι σας δεν θα επιτύχετε. Ενωμένοι θα νικήσετε.

                                                                                                          Κωνσταντίνος Πλεύρης

Ε. Μ. Ε. Ι. Σ





Διεκδικούμε
‘‘Ό,τι Ιστορικώς, Φυλετικώς, Εθνολογικώς, Γλωσσικώς και Πολιτιστικώς
ανήκει στην Ελλάδα’’




1. ΣΚΟΠΟΣ

Σκοπός του παρόντος είναι να προσδιορίση τον δημόσιον λόγον της πολιτικής κινήσεως "Ε.Μ.Ε.Ι.Σ" (Ενωτικό Μέτωπο Ελληνικής Ιδεολογίας Συμπατριωτών). Ο πολιτικός λόγος, κατά τον Αριστοτέλη, ο οποίος πρώτος περιέγραψε την διάκρισι των λόγων, (πανηγυρικός, δικανικός, πολιτικός), αναφέρεται στο μέλλον και οφείλει να καθορίζη τρόπους και μέσα δια των οποίων οικοδομείται η ιδανική Πολιτεία. Κραυγαί, ύβρεις και συνθήματα δεν επιλύουν προβλήματα. Λύσεις των προβλημάτων επιτυγχάνονται μόνον με ορθάς εκτιμήσεις των υπαρχουσών ενδείξεων και με επικαίρους αποφάσεις, ώστε και πρόληψις να υπάρχη, αλλά και αποτελεσματική θεραπεία να πραγματοποιήται. Ένδειξις δε είναι, συμφώνως πρός έναν παλαιόν ορισμόν, "η σκιά των επερχομένων γεγονότων".