Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2020

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020


Ακούσαμε τα σχόλια του πολιτικού κόσμου για τα αποτελέσματα της Συνόδου κορυφής της 10-11 Δεκεμβρίου 2020 και μπερδευτήκαμε ακόμη περισσότερο. Η κυβερνητική πλειοψηφία, μας είπε πως σχεδιάστηκε ένα βήμα προς τα εμπρός, όσον αφορά στις επαπειλούμενες κυρώσεις προς τον ταραξία της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής.

Όμως η υλοποίηση αυτού του βήματος θα πραγματοποιηθεί το Μάρτιο του 2021, τότε που θα γιορτάζουμε με τυμπανοκρουσίες τα 200 χρόνια από της παλιγγενεσίας, ώστε να χαρούμε περισσότερο που θα κατατροπώσουμε τον από Ανατολήν εχθρό μας, όπως και τότε. Ήταν συμβολική αυτή η απόφαση, για να συμπέσει με τον μεγάλο εορτασμό.

Από την άλλη πλευρά, την πλευρά της αντιπολίτευσης, ξεσηκώθηκε κουρνιαχτός. Η Αντιπολίτευση θεωρεί πάντα καθήκον της να κατηγορεί την κυβέρνηση για ό,τι πράττει, ή παραλείπει να πράξει, άσχετα αν αυτό δικαιολογείται από την εξέλιξη των πραγμάτων.

Έτσι ακούσαμε την Αντιπολίτευση, και τη μείζονα και την ελάσσονα, να βροντοφωνάζει για παταγώδη διπλωματική αποτυχία της κυβέρνησης, στο θέμα της επιβολής κυρώσεων στον ταραξία Ερντογάν, πράγμα που είχε εντέχνως καλλιεργηθεί στον ελληνικό λαό, καίτοι όλοι γνώριζαν, ότι κάτι τέτοιο δεν επρόκειτο να συμβεί, γιατί τα οικονομικά, και όχι μόνο, συμφέροντα μεγάλων χωρών της Ευρώπης, δεν θα επέτρεπαν να επιβληθούν οποιεσδήποτε κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας. Έτσι η Ελλάδα και η Κύπρος έμειναν με την ελπίδα ότι κάποτε αυτές οι επαπειλούμενες κυρώσεις θα επιβληθούν, ώστε να συνετιστεί ο ταραξίας.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της Συνόδου κορυφής για την Ελλάδα, τα οποία έδωσαν αφορμή, αλλά και τροφή, στην αντιπαράθεση Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης, για να συνεχίζεται και να εντείνεται η διχόνοια, η μεγάλη αυτή ασθένεια που ευδοκιμεί στη Χώρα μας.

Ας εξετάσουμε όμως λίγο πιο βαθιά τα πράγματα και τα γεγονότα ώστε να σχηματίσουμε ολοκληρωμένη εικόνα του τι πρέπει να γίνει, ώστε να αποτραπεί ή να ελαττωθεί τουλάχιστον, ο εθνοκτόνος διχασμός, που τόσο εύγλωττα καυτηριάζει ο Εθνικός μας ποιητής.

Αλήθεια, οι ταραξίες ανά τον κόσμο, γεννιούνται ή γίνονται;

Βεβαίως, πολλές φορές η φύση δημιουργεί τερατογενέσεις, αλλ' αυτές δεν ευδοκιμούν. Συνεπώς ότι διαστρεβλωμένο υπάρχει, είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα. Αυτόν, λοιπόν, τον ταραξία της Ανατολικής Μεσογείου, ποιος ή ποιοι τον δημιούργησαν; Ποιοι τον έκαναν ισχυρό και σε ανθρώπινο δυναμικό, αλλά κυρίως σε εξοπλισμούς; Ας ψάξουμε, συνεπώς, την πηγή του κακού, όχι μόνο για τον ταραξία Ερντογάν, αλλά και όλους τους κατά καιρούς ταραξίες, χωρίς όμως να παραλείψουμε να εξετάσουμε, αν εμείς οι Έλληνες κάναμε ό,τι έπρεπε για να αντιμετωπίσουμε την αυθαιρεσία και την επιθετική τακτική του εξ Ανατολών εχθρού μας από πολλούς τώρα αιώνες. Το 1821 καταφέραμε, με πολύ προσπάθεια και θυσία αίματος να απελευθερώσουμε ένα μικρό κομμάτι ελληνικής γης. Το 1913, πάλι με θυσία αίματος, διπλασιάσαμε αυτή την έκταση, που τη διατηρούμε ακόμη, καίτοι βρεθήκαμε στη δίνη δύο παγκοσμίων πολέμων, στους οποίους πρωταγωνιστήσαμε, ενώ ο εχθρός μας στην Ανατολή, τηρούσε αναμονή ως επιτήδειος ουδέτερος, για να καρπωθεί τα αποτελέσματα των καταστροφών των πολέμων. Έτσι κατάφερε σιγά-σιγά να γιγαντώνεται και οι δυνάμεις του πλανήτη να επιδιώκουν την προσέγγισή του.

Η Γερμανία, πρωταγωνίστρια χώρα και στους δύο παγκόσμιους πολέμους, ήταν πάντα πολύ κοντά στην Τουρκία, την οποία εξόπλιζε και εκπαίδευε για να την εκμεταλλεύεται και τώρα δεν μπορεί να πάψει να ενδιαφέρεται για τη μεγάλη φίλη της, Τουρκία.

Τάχα δεν βλέπει η Γερμανία ότι συνέβαλε και αυτή, αλλά και άλλες μεγάλες χώρες της Ευρώπης, στο να δημιουργηθεί μια ανεξέλεγκτη τερατογένεση στα ανατολικά της σύνορα; Ασφαλώς και το βλέπει, καθώς και όλες οι χώρες της Ευρώπης το βλέπουν και ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, που η κατάσταση έχει πλήρως εκφύγει του ελέγχου της τερατογένεσης.

Είναι απαραίτητο όμως να θυμηθούμε ότι και άλλες φορές οι δυνάμεις του πλανήτη δημιούργησαν τερατογενέσεις και ιδιαίτερα οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αλλά στο τέλος, όταν τα δημιουργήματά τους ξέφευγαν από το πρόγραμμα της δημιουργίας τους, επενέβαιναν με δυναμικό πολλές φορές τρόπο και εξαφάνιζαν τα παρεκτρεπόμενα δημιουργήματά τους.

Παράδειγμα ο Σαντάμ Χουσεΐν του Ιράκ, όταν κατέλαβε το Κουβέιτ και οι πετρελαιοπηγές κινδύνευαν να αλλάξουν χέρια, το δημιούργημα εξαφανίστηκε και το Ιράκ ακόμα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του.

Άλλο παράδειγμα ο Λίβυος ηγέτης Μουαμάρ Καντάφι. Όταν ξέφυγε από το πρόγραμμα, και ο ίδιος εξαφανίστηκε, αλλά και η χώρα του διαιρέθηκε και βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο.

Ήδη φαίνεται ότι ο Τούρκος ηγέτης Ερντογάν ακολουθεί την ίδια πορεία των τερατογενέσεων και οι δυνάμεις του πλανήτη θα βρουν τον τρόπο να αντιμετωπίσουν αυτή την παρεκτροπή. Εμείς όμως ως Έλληνες, από τη μεταπολίτευση κι έπειτα, σταματήσαμε να ασχολούμαστε με την αυτοπροστασία μας από τους εχθρούς, που παραμόνευαν και μεθόδευαν τη δράση τους και στραφήκαμε στον παναριστερισμό και στο κυνήγι κάθε τι εθνικού και εθνικιστικού. Η πολιτική μας έγινε κοντόφθαλμη. Εχθρός μας έγινε η Ελληνική Σημαία, ο Στρατός μας, το Ναυτικό και η Αεροπορία μας, τα Σώματα Ασφαλείας και βαλθήκαμε να στεριώσουμε ένα κόκκινο λάβαρο, μια κόκκινη παντιέρα καρφωμένη σ' ένα ρόπαλο για να γκρεμίσουμε ό,τι δημιουργικό υπάρχει στον τόπο μας.

Εξαφανίστηκαν οι αξίες και τα ιδανικά και οι Έλληνες πορευόμαστε ανερμάτιστοι, αναζητώντας άλλους για να φορτώσουμε τις δικές μας αδυναμίες και τις δικές μας αβλεψίες.

Ας μάθουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι να δημιουργούμε και ύστερα να αναζητούμε υπεύθυνους της αποτυχίας μας. Αν δεν μάθουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι να πειθαρχούμε, δεν θα καταφέρουμε να απαλλαγούμε από αυτά που μας χωρίζουν και θα βρισκόμαστε πάντοτε σε αδυναμία να αντιμετωπίσουμε τα όποια προβλήματά μας. Όμως η διχόνοια θα θριαμβεύει. Και αυτό θα πρέπει να είναι το πρωταρχικό μέλημά μας. Η εξάλειψη αυτού του εθνοκτόνου φαινομένου της διχόνοιας.

Όμως η Σύνοδος κορυφής του Δεκεμβρίου 2020 είχε να αντιμετωπίσει και άλλα προβλήματα, πέρα από την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, όπως το "πακέτο" στήριξης των οικονομικών των κρατών-μελών της, που κινδύνευε να ναυαγήσει και ευτυχώς απεφεύχθη το ναυάγιο, καθώς και την εχθρική πολιτική κατά της συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ασκούσε ο απερχόμενος Πρόεδρος Τραμπ. Θυμόμαστε όλοι με πόση χαρά ο Τραμπ εκθείαζε την αποχώρηση της Κοινοπολιτείας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εναγκαλιζόταν τον "φίλο" του Μπόρις Τζόνσον, καθώς και τον άλλο "φίλο" του Ερντογάν, που του έδινε αέρα στα πανιά του και βάλθηκε να ικανοποιήσει τα νεοοθωμανικά όνειρα της τουρκικής ηγεσίας. Ο αμερικανικός λαός, όμως, κατάλαβε έγκαιρα τη λάθος πολιτική του απομονωτισμού του Τραμπ και φρόντισε να μην του ανανεώσει τη θητεία του ως Πρόεδρο των ΗΠΑ. Και όταν το "πουλέν" του Τραμπ, ο Ερντογάν, αγόρασε το πυραυλικό σύστημα "S 400" από τη Ρωσία, τότε κατάλαβε ο Αμερικανός Πρόεδρος ότι έτρεφε μια τερατοτέγεση, αλλ' ήταν πλέον αργά γι' αυτόν.

Όμως έστω και αργά οι ΗΠΑ σταμάτησαν τον εξοπλισμό της Τουρκίας με τα αεροσκάφη "F35" με μεγάλη μάλιστα οικονομική ζημία και ήδη δρομολογούνται άμεσες οικονομικές κυρώσεις προς την Τουρκία. Αυτές τις εξελίξεις ανέμενε η Ευρώπη και ήταν διστακτική στις αποφάσεις της. Ήδη όμως έχει να αντιμετωπίσει η Ενωμένη Ευρώπη τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας προς την Τουρκία και αυτό είναι το μεγάλο ερωτηματικό. Θα πεισθεί τελικώς και η Γερμανία, αλλά και οι άλλες μεγάλες χώρες-μέλη της Ευρώπης πως συντηρούν μια τερατογένεση στα ανατολικά σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης; Γι' αυτό η αναμονή του Μαρτίου ή ακόμη και πέραν αυτού. Η Αμερική το κατάλαβε έστω και αργά. Η Ενωμένη Ευρώπη θα αντιληφθεί ότι η μοναδική λύση για την αντιμετώπιση της επιθετικότητας και των αυθαιρεσιών της τουρκικής ηγεσίας, είναι η στρατιωτική της αποδυνάμωση με το εμπάργκο όπλων, όπως έκαναν ο Καναδάς και οι ΗΠΑ;

Σε εμάς όμως τους Έλληνες απόκειται να καταστούμε ισχυροί και ενωμένοι για να αντιμετωπίσουμε τον νεοοθωμανικό επεκτατισμό της τουρκικής ηγεσίας. Ίσως είναι το μόνο στοιχείο που υπολογίζει ο Ερντογάν.

 

Τάσος Συμιγδαλάς

Εκδότης Ήλεκτρον

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2020

Εθνική Σύμπραξη Σωτηρίας

Το Ε.Μ.Ε.Ι.Σ. την κρίσιμη αυτή ώρα που απειλείται η Ελλάδα και ο Έλληνας, καλεί σε ένα ίστατο κάλεσμα συμπόρευσης όλων των Αγνών, Υγειών και Θερμών ΕθνικοΠατριωτικών Φορέων και Κομμάτων. Στόχος η διάσωση του διωκόμενου Έλληνα από τις παγκόσμιες και εγχώριες καταστροφικές δυνάμεις, η ενεργοποίηση της συνείδησης και αφύπνισης του Έλληνα, η προάσπιση κάθε Εθνικού Δικαιώματος και Διαφύλαξη, Προβολή και Ενίσχυση κάθε στοιχείου που εκφράζει τα Ενοποιητικά Χαρακτηριστικά των Ελλήνων, δηλαδή το Όμαιμον, Ομόγλωσσον, Ομόθρησκον και Ομότροπον.

Το Ε.Μ.Ε.Ι.Σ. στην αδιάκοπη προσπάθεια για ένωση όλων των ΕθνικοΠατριωτικών Δυνάμεων με σκοπό την Κοινή Δράση σε Εθνικά και Κοινωνικά ζητήματα αλλά και την κοινή ενιαία κάθοδο στον πολιτικό αγώνα, προτείνουμε σαν αναγνωρισμένο πρόσωπο κοινής αποδοχής τον Κωνσταντίνο Πλεύρη. Για το Ε.Μ.Ε.Ι.Σ. αλλά και για τους περισσοτέρους, θεωρούμε ότι ο Κωνσταντίνος Πλεύρης είναι ο Απόλυτος Εκφραστής του Ελληνικού Εθνικισμού από την Μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα. Κρίνουμε ότι τώρα στην δύση του ενεργού πολιτικού βίου του, η ελάχιστη τιμή που θα μπορούσαμε να του αποδώσουμε θα είναι ο ορισμός του ως Συντονιστή στην προσπάθεια ένωσης. Να είναι το ενοποιητικό στοιχείο που θα μας φέρει όλους σε μια κοινή αντίληψη και συνεννόηση για την διάκριση των μέγιστων Εθνικών και Κοινωνικών αναγκών και κοινή κάθοδο όλων μας στον πολιτικό αγώνα. Σίγουρα δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από τον να στέκεσαι δίπλα σε μια Ηγετική φυσιογνωμία σαν τον Κωνσταντίνο Πλεύρη, για να δώσουμε όλοι μαζί άλλη μια μάχη και ίσως την μεγαλύτερη για την σύγχρονη πολιτική Ιστορία.

Η Ελλάς βρίσκεται στην πιο επικίνδυνη κατάσταση και μοιάζει ανυπεράσπιστη στην βορά των αρπακτικών της Νέας Τάξης Πραγμάτων και των λοιπών Ελληνόφωνων και Νεογραικύλων.

Ελάτε να ενώσουμε τις φωνές μας και τις παλλόμενες για την Ελλάδα καρδιές μας.


Σπύρος Καλούτσης

Συγγραφέας

Υπεύθυνος Οργανωτικού Ε.Μ.Ε.Ι.Σ.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ

Τούτο το σάλπισμα απευθύνεται προς τους Νέους της Ελλάδος και σε όσους από τους μεγαλύτερους πιστεύουν ότι έχουν μέσα τους κρυμμένα νιάτα, για να τους συνεγείρει σ' έναν πανεθνικό αγωνιστικό ξεσηκωμό, ώστε να εκτελέσουν το χρέος τους σαν Έλληνες, όπως το προσδιορίζει η Ελληνική Ιστορία και το συγκεκριμενοποιεί, κάθε φορά, η ανάγκη των πραγμάτων.

Και η ανάγκη των πραγμάτων, αυτή την ώρα, επιτάσσει τη ΣΥΝΕΝΩΣΗ όλων όσων πιστεύουν στην Ελλάδα και το μεγαλείο του Ελληνικού Έθνους και θεωρούν χρέος τους να αγωνισθούν για να ξαναποκτήσουμε ό,τι έχουμε χάσει ως Έλληνες και να προστατεύσουμε ότι κινδυνεύει να απολεσθεί.

Γιατί η Ελλάδα αλλοιώνεται και χάνονται, σιγά-σιγά, μέσα στο τέλμα του "ωχαδερφισμού" και της "αριστεροφροσύνης" και είναι επιταγή της ιστορίας προς τους Έλληνες, όχι τους Ελληνοποιημένους ή τους μεταλλαγμένους μπολσεβίκους, να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης για την εκτέλεση του έργου της διατήρησης της Ελληνικής Φυλής και του Ελληνικού Έθνους. Γιατί πριν από κάθε άλλο, πρέπει να κατανοήσουμε ότι, σε κάθε έναν από αυτούς που αισθάνονται Έλληνες, έλαχε η μοίρα να εκτελέσουν την υπέρτατη προσπάθεια της σωτηρίας της Πατρίδας. Και αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς κοινή δράση όλων των παραγόντων και των ατόμων, που αγωνίζονται για τον ίδιο μεν σκοπό, αλλά ξεχωριστά ο ένας από τον άλλον, χωρίς συντονισμό, χωρίς Συνισταμένη όλων των Συνιστωσών δυνάμεων του Εθνικού χώρου.

Ο Σκοπός αυτής της ενωμένης προσπάθειας δεν πρέπει να είναι η αντιπολιτευτική πολιτική, αλλά η δημιουργία μιας ενιαίας δράσεως προς συγκράτηση της διαλυτικής πορείας της Πατρίδας που άφρονες πολιτικές ηγεσίες, ενδιαφέρονται μόνον για την επανεκλογή τους, ή τη διατήρησή τους στην εξουσία για να νέμονται το μέλι της εξουσίας και όχι για την ευημερία του Ελληνικού λαού και τη μεγαλοσύνη του Έθνους.

Οι υπογράφοντες αυτό το Πανελλήνιο Ενωτικό Σάλπισμα, καλούν όλους τους Έλληνες Πατριώτες, που έχουν μέσα τους αγωνιστικό παλμό, να ενώσουν τις σκόρπιες δυνάμεις τους σε μια ενιαία προσπάθεια για να αποκτήσει, επιτέλους, αυτός ο ταλαίπωρος χώρος ενιαία έκφραση και να οδηγηθεί σε εύθετο χρόνο, σε ένα πανεθνικό Συνέδριο, που θα καθορίσει το ρόλο ενός εκάστου, εξοβελίζοντας κάθε εγωιστική διάθεση, ή προσωπική προβολή.

Έλληνες γρηγορείτε! Καιροί ου μενετοί! Τώρα είναι η ανάγκη να βρούμε κοινή περπατησιά και να χαράξουμε κοινή πορεία για το καλό της Πατρίδας και του Έθνους, γιατί όπως λέγει ο ποιητής Βαρδίκος σ' ένα ποίημά του,

"Όταν μονοιάζουν αδελφοί

Κι αντάμα περπατάνε,

Ίσιος ο δρόμος γίνεται

Κι ανάλαφρος ο κόπος".


Χρήστος Κοσσιώρης   

Συγγραφέας-Ταξίαρχος ε.α.

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

Ημέρα Μνήμης 6 Δεκεμβρίου 1944


...33 μέρες λαοκρατία θα μπορούσε να ονομαστεί η περίοδος εκείνη που έχει συνδεθεί με την ημέρα μνήμης της έκτης Δεκεμβρίου  όπου τιμούμε τους ήρωες του συντάγματος χωροφυλακής Μακρυγιάννη. η ιστορία ξεκινάει από τις 3 Δεκεμβρίου 1944 με ένα άρθρο του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ Ιωάννου Ζέβγου στην εφημερίδα Ριζοσπάστης.

«Τώρα τον λόγο έχουν οι μπαρουτοκαπνισμένοι μαχητές του ΕΛΑΣ οι οποίοι καλούνται να σαρώσουν την κυβέρνηση του εμφυλίου πολέμου». Στο στόχαστρο του αρθρογράφου οπωσδήποτε τοποθετήθηκε ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Γεώργιος Παπανδρέου. Ήταν η έναρξη των αιματηρών γεγονότων που εξελίχθηκαν στην περιοχή των Αθηνών. Μέσα από αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε περιληπτικά να δώσουμε το κλίμα εκείνης της εποχής και να καταγράψουμε το έργο της κόκκινης λαίλαπας που σάρωνε την εθνική αξιοπρέπεια και προσπαθούσε μετά βίας να επιβάλει σε κάθε έντιμο πατριώτη που αγωνιζόταν για τις αξίες και τα ιδανικά αυτού του τόπου, την κόκκινη ιδεολογία. Το τίμημα για τους ανθρώπους που πεισματικά αρνούνται να υποκύψουν στις πιέσεις για την επιβολή της ιδεολογίας της κόκκινης ιδεολογίας ήταν θάνατος. ο Δεκέμβριος του 1944 είναι η απαρχή των γεγονότων που θα εξελιχθούν σε βάθος χρόνου 5 ετών περίπου μέχρι την τελική επικράτηση του Εθνικού στρατού και την ήττα της κομμουνιστικής ιδεολογίας στον τόπο μας.

Οι ορδές των κομμουνιστών περικύκλωσαν όλη την Αθήνα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η κατάληψη όλων των αστυνομικών τμημάτων των Αθηνών εντός της Τετάρτης Δεκεμβρίου και αναφέρουμε επιγραμματικά τα Αστυνομικά τμήματα Ε’ της οδού Ιπποκράτους, Ζ’ Κυψέλης, Ι’Παγκρατίου, ΙΑ’ Καλλιθέας, ΙΓ’ Νέου Κόσμου, ΙΔ’Αμπελοκήπων, ΙΕ’ Κολωνού και ούτω καθεξής. Η νίκη των κομμουνιστών ήταν καθολική 16 από τα 23 Αστυνομικά τμήματα είχαν καταληφθεί από τους συμμορίτες. Οι άντρες αυτών αν δε είχαν συλληφθεί είχαν σφαγιαστεί. Το σύνταγμα χωροφυλακής Μακρυγιάννη αποτελεί μία ξεχωριστή σελίδα δόξης της Ελληνικής Βασιλικής χωροφυλακής γιατί στάθηκε όρθιο στην καταιγίδα της κομμουνιστικής επιθέσεως, απαγορεύοντας στους κομμουνιστές να καταλάβουν το κέντρο των Αθηνών και κατ’ επέκταση απαγορεύοντάς τους την κατάληψη της εξουσίας. Από  τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Δεκεμβρίου ο ΕΛΑΣ συνέχισε τις επιθέσεις του εναντίον όλων των αντιστάσεων των εθνικών Δυνάμεων και ιδιαιτέρως κατά του Συντάγματος χωροφυλακής Μακρυγιάννη. Την ενέργεια αυτή κατά του Σ.Χ.Μ. ανέλαβε το πρώτο Σύνταγμα Αθηνών του ΕΛΑΣ με τρία τάγματα συνολικής δυνάμεως 1.500 ανδρών, πλήρως εξοπλισμένο και δια βαρέων όπλων καθώς και άφθονων πυρομαχικών. Ο οπλισμός του Συντάγματος Μακρυγιάννη ελλιπής και τα πυρομαχικά μετρημένα. Το σχέδιο Αμύνης των στρατώνων κατέστρωσε ο αντισυνταγματάρχης πεζικού Κωνσταντίνος Κωστόπουλος ειδικός στην άμυνα φρουρίων, γι’ αυτό και ανέλαβε διοικητής των επιχειρήσεων. Πρέπει να τονιστεί ότι ο Κωστόπουλος εθελοντικά ανέλαβε την ευθύνη οργάνωσης και διεξαγωγής της αμύνης του στρατοπέδου Μακρυγιάννη. Χώρισε τη δύναμη και τα μέσα πυρός σε τρεις ζώνες σε τρεις γραμμές. Η πρώτη γραμμή περιλάμβανε τα γειτονικά προς το στρατώνα κτίρια στα οποία τοποθέτησε φυλάκια που μπορούσαν να ελέγξουν τον περίβολο και το προαύλιο του στρατοπέδου. Η Δευτέρα γραμμή Αμύνης περιελάμβανε το χαμηλό μαντρότοιχο που περιέβαλε το στρατόπεδο και η τρίτη γραμμή περιελάμβανε το χώρο Διοικητηρίου και τα γύρω κτίρια με παρατηρητήριο στη στέγη του Διοικητηρίου. Το σύνταγμα χωροφυλακής Μακρυγιάννη από τις 05:45 ώρα της έκτης Δεκεμβρίου δέχεται σφοδρή επίθεση από όλες τις πλευρές. Υπάρχουν πολλές καταγραφές των λεπτομερειών της διεξαγωγής αυτού του επικού αγώνα καθ’ όλη τη διάρκεια των Δεκεμβριανών. Την πρώτη μέρα μάχης 6/12 του 44 η πρώτη γραμμή Αμύνης, τα εξωτερικά φυλάκια, μετά από πολύωρες μάχες όσοι επέζησαν αποσύρθηκαν μέσα στον περίβολο του στρατοπέδου. Οι Ελασίτες έλαβαν επαφή με τη δεύτερη γραμμή Αμύνης (τον μαντρότοιχο του στρατοπέδου) αλλά  ουδέν κατόρθωσαν. Παράλληλα  επετέθησαν και στις άλλες εθνικές αντιστάσεις όπως το Β’ Αστυνομικό Τμήμα πλάκας το οποίο και κατέλαβαν. Η δύναμη του Τμήματος αμύνθηκε γενναία μέχρι που τελείωσαν τα πυρομαχικά της και οι άντρες της διασκορπίστηκαν. Όσοι συνελήφθησαν εκτελέστηκαν και οι υπόλοιποι κατάφεραν να διαφύγουν προς το κέντρο των Αθηνών. Κατά του φρουραρχείου που ήταν στη γωνία των οδών Θαλού και Πιττακού(όπου αργότερα ήταν η ΑΣΔΕΝ) απέναντι από την Πύλη του Αδριανού, οι Ελασίτες  ουδέν κατόρθωσαν. Περισσότερες λεπτομέρειες για την ηρωική μάχη που έδωσε το Σύνταγμα χωροφυλακής Μακρυγιάννη διαβάζουμε στο βιβλίο:«Η λαοκρατία των τριάντα τριών ημερών» του στρατηγού Χρήστου Κοσσιώρη (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝ) που ως υπότιτλο έχει το σύνθημα εκείνων των ημερών που κυριαρχούσε στις τάξεις των Ελασιτών «Ανατινάξετε την Ακρόπολη». Το βιβλίο αυτό συμπεριλαμβάνει μαρτυρίες πρωταγωνιστών εκείνης της εποχής όπως επίσης και δημοσιεύματα εφημερίδων όπως και το κείμενο της εντολής που εδόθη για την ανατίναξη της Ακροπόλεως. Στην εφημερίδα Ελεύθερος Κόσμος αναφέρεται και ο αριθμός των θυμάτων εκείνων των ημερών, που ανέρχεται στους 47.000 νεκρούς. Εκτός από το αιματοκύλισμα που κατάφεραν οι Ελασίτες να επιφέρουν στον ελληνικό λαό επιθυμία τους ήταν να εξαλείψουν και τα ελληνικά σύμβολα. Όπως γνωρίζουμε ένα εξ αυτών είναι και η Ακρόπολη. Αντλώντας στοιχεία από το βιβλίο του στρατηγού Χρήστου Κοσσιώρη διαβάζουμε την εντολή που έλαβε ο Διοικητής τμήματος του ΕΛΑΣ Ιωάννης Λογοθέτης από τον Μπαρτζώκα(Φάνη) να ανατινάξει την Ακρόπολη των Αθηνών. Η διαμάχη των ανδρών οξύτατη. Ο Λογοθέτης αμφισβητούσε ότι η εντολή αυτή είχε δοθεί από το πολιτικό γραφείο του ΚΚΕ έλαβε όμως επίσημη απάντηση ότι η εντολή  ήταν της εγκρίσεως ολόκληρου του πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ. Τελικά η Ακρόπολη διεσώθη ως εκ θαύματος διότι το τμήμα του Λογοθέτη μέχρις ότου λάβει τις διευκρινίσεις της ηγεσίας του Κομμουνιστικού Κόμματος για την ανατίναξη της Ακροπόλεως είχε αποχωρήσει από την περιοχή του Ιερού βράχου.

Μέσα από αυτό το άρθρο διακρίνουμε το μένος που επικρατούσε στις τάξεις του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ κατά του ελληνικού λαού, κατά των ιδεών, και των αξιών, κατά των ιερών συμβόλων και των ηθικών αρχών, προκειμένου να επιτευχθεί η μαζοποίηση της κοινωνίας με απώτερο σκοπό την εκκίνηση και εγκαθίδρυση των αρχών της παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων. Η ιστορία μας διδάσκει ότι τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν αλλά και να μην επιτρέψουμε ως Έλληνες τον αφανισμό του έθνους μας αλλά και του λαού μας.

Τάσος Συμιγδαλάς

Εκδότης Ήλεκτρον